Dünya Kupası Günlüğü 1

Dünya Kupası nihayet başladı. Bu kupa hayatta beni en çok mutlu eden iki üç şeyden birisi. Ta İtalya 90’da bacak kadar bir veletken abimle beraber başlamıştım Dünya Kupalarını takip etmeye. İtalya 90’da sırf Müslüman diye Kamerun’u desteklemiştik, tabi açılış maçında Arjantin’i yenmiş olmaları da önemli bir sebepti.(Bu arada Kamerun’un hepsi Müslüman değilmiş bunu sonra öğrendik tabi.) Omam-Bıyık ve Kana-Bıyık kardeşler enteresan isimleriyle bizi çok eğlendirmişlerdi. Bizim desteğimizi arkasına alan Kamerun da çeyrek finale kadar gitmişti o yıl. O gün bugündür Dünya Kupaları vazgeçilmez bir tutkudur benim için. Bu dünya gözüyle izleyeceğim 6. dünya kupası olacak. Dünya Kupasıyla ilgili bir şeyler karalamak ve tarihe not düşmek güzel olacaktır diye düşündüm. Hem çürümeye terk ettiğim blogum da Dünya Kupası gazıyla hayata dönmüş olur böylece.

Evet, ilk günle başlayalım Dünya Kupası günlüğümüze.

Güney Afrika:1 Meksika:1
Goller: dk. 55-Tshabalala, Dk. 79-Marquez

* Açılış gösterilerini izleyemedim. Maç saatinde ancak televizyon başındaydım.
* Şimdiye kadar hiçbir ev sahibi ülke ilk turda elenmemiş. Benim şahsi kanaatim Güney Afrika’nın bu geleneği bozacağı yönündeydi. Çünkü Everton’da oynayan Pienaar dışında neredeyse hiç kayda değer futbolcuları yok ama ilk maç sonrası beni ve benim gibi düşünenleri utandırabilecekleri izlenimi verdiler. Özellikle maçın ikinci yarısındaki performansları onlara neredeyse galibiyeti getirecekti.
* Turnuvanın açılış golünün bu kadar şık olması ayrı bir güzellik oldu. Şaka maka ne gol attı hakikaten Tshabalala..(İsmini sevsinler) Yıllarca unutulmayacak bir goldü. Gol sevinci de bir değişikti.:))
* Meksika kağıt üstünde iyiydi hatta ilk yarı fena da değillerdi ama beni hayal kırıklığına uğrattılar.
* Carlos Vela hayal kırıklığı ilk maç için, Galatasaraylıların beğenmediği Dos Santos kayda değer işler yapan tek adamdı belki de Meksika’da.
* 37’lik Blanco’nun Dünya Kupası kadrosunda bulunması Meksika’nın ne kadar iddialı olduğunu gösteriyor zaten az çok. Hep Ailton’a benzetmişimdir Blanco’yu.
* Bafana Bafana’nın kalecisi Khune kalecioğlukaleci lakin Meksika’nın kalecisi Oscar Perez bildiğin bidon!

Uruguay:0 Fransa:0

* Ben Uruguay taraftarıyım. Sadece bu maç için değil turnuvada desteklediğim birinci takımım Uruguay. Hep hakkı yenen bir takım gibi gelir bana Uruguay. Tıpkı Trabzon gibi şampiyonlukları belki çok geçmişte kalmıştır ama adı büyüktür, o da yeterdir. Dünya Kupasını birden fazla kez kazanan kaç ülke var. Sayalım Brezilya, İtalya, Almanya, Arjantin, Uruguay. Bitti. O zaman Forza Uruguay.
* Gelelim maça. Maç için söylenecek çok şey yok. Pozisyonlar filan vardı ama çok savruk bir futbol vardı ortada. Mücadele yüksekti ama pek de tatmin edici bir maç olmadı.
* Spikerin ağzını öpeyim ne güzel dedi öyle: “Henry el yordamıyla kupaya getirdiği takımına acaba bugün 3 puanı getirebilecek mi!” (bkz. Fransa-İrlanda maçı).
* Fransa’yı pek sevmiyorum ama tecrübe eksikleri dışında bence gayet şık bir takım. Diaby’yi izlemek isterim valla finale kadar. Keza Gourcuff’u.
* Uruguayım inşallah diğer maçlarda açılacak. Özellikle gol yollarında. Forlanlı Suarezli takıma yakışmaz golsüz beraberlikler filan.
* Uruguay’ın kale mevki eleştiriliyordu tecrübesizler filan diye. Lazio kalecisi Muslera Gourcuff’un topunu çıkardı ya doksandan, kardeşimdir bundan böyle.
* En alengirli gruplardan kabul ediliyordu A Grubu. Nitekim ilk maçlardan göründü bu gerçek. Son maçlara kadar heyecanın süreceği grupların başında gelecek anlaşılan.
* Bu arada turnuvanın ilk malıyla da tanıştık. Nicolas Lodeiro ikinci yarısında dahil olduğu maçta çift sarıyla hızlı bir şekilde atılmayı başardı. Yuh olsun yani. Zaten onun atılmasından sonra Uruguay psikolojik ve fiziksel olarak tamamen kapandı. Maç Fransa’nın tek kalesine dönüştü.
* Son söz Lugano için. Seviyorum ben bu adamı ama deli. Dünya Kupası maçında bile hakeme itirazdan sarı kart görmeyi becerdi.