İnsanlık tarihi acıların, gözyaşlarının tarihi... Savaşlarla, soykırımlarla, haksızlıklarla, işkencelerle dolu. Uzağıyla yakınıyla bu memleketin tarihi de öyle.
Yakın tarihin en utanç verici hadiselerinden Sivas Katliamı zaman aşımına uğradı. İçimdeki tiksintiyi anlatacak sözcük bulamıyorum. Ve yüzyıllardır işleyen bu çark tersine döndürülmedikçe bu insanlık suçları işlenmeye devam edecek ve bulantımız geçmeyecek. İnsanlık modern çağ barbarlığı elinde inlemeye devam edecek.
Sivas’ın üzeri kapatılırken öbür yandan da eğitim sistemini değiştiriyorlar yangından mal kaçırırcasına. İki olayında denk düştüğü yerler var kuşkusuz. Yeni eğitim programının yeni dindar nesiller yetiştirmek gibi bir misyonu var biliyoruz ki. Eski dindar kesimler görevlerini gayet iyi bir şekilde yerine getirdiler. Ülkenin git gide muhafazakarlaşıp karanlığa sürüklenmesinde üstlerine düşen görevi layıkıyla yerine getirdiler, getiriyorlar.
Şimdi yenilerine ihtiyaç var. Yeni bir dindar kuşağa. Yeni dindar kuşakla birlikte hiç kuşkusuz sadece din odaklı bir dönüşüm tasarlanmıyor. Sermayeye önümüzdeki 30-40 yıl hizmet edecek ezilmiş ve ezilmişliğini tevekkül içinde kabullenmiş ucuz iş gücü gerekiyor hiç kuşkusuz. Sermaye için dindarlaşan, dindarlaştıkça fakirleşen; ama kılını bile kıpırdatamayacak kadar uyuşturulmuş bir kuşak lazım. Bunu ancak eğitim başarabilir!
Toplumun balık hafızasına güvendiler şimdiye kadar. Nasıl olsa unutuyorlar dediler. Hatırlar gibi olup da diğer insanları da dürterek hatırlatmaya çalışanların da hep ensesine bindiler. Ve evet unuttuk pek çok şeyi; hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam ettik, ediyoruz. Korktuk ve korkmaya da devam ediyoruz. Tavşanın kaçışını gördüm etinden tiksindim derler Anadolu’da. O hesap, korkaklığımızdan tiksindim artık. Biz devekuşu misali kafamızı toprağa gömerek yaşarken toprak dışında kalan kısmımıza neler neler yapıyorlar! Ama unutuyoruz nasıl olsa, unutacağız da. Devam edeceğiz lay lay lom hayatımıza. Diziler, yarışmalar, izdivaçlar, süper ekonomimiz falan filan… Bunlar yetmeli. Yetmeli çünkü başımızı çevirmeyegörelim ekrandan, yeriz tokadı anında. Gerek yok!
4+4+4+4+4+…….4 Kaç tane 4 olduğunun da önemi yok. Bugün, bu zamanda, tam da şimdi, aha da günümüzde olunabilecek en kötü şeylerden biri de eğitimci olmak galiba. Bu düzenin devam ettiricisi nesiller yetiştireceğiz. Sistemin devam ettirici unsuru olmak ne acı…
Hani dedik ya yukarıda, uyandırmaya çalışanların da kafasına vurdular diye. Yakın zamanda demokrasiye kavuşacağız bence, kafamıza vurmayacaklar artık; çünkü güç kullanmalarına gerek kalmayacak. Kimsenin sesini çıkardığı yok nasıl olsa ya da kafamıza vura vura aptal mı ettiler yoksa bizi…! Amaaaaaan, çok çok canlarını sıkarsak çakarlar bir kibrit üstümüze yandı bitti kül oldu işte…
-Bir sonraki zaman aşımında görüşmek dileğiyle, korkuyla kalın-
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder