1 Ağustos 2010 Pazar

Benim Cici Silahım(Silahların Gölgesinde Eğlence)

Düğünlerinde hala eğlenmek(!) adına silah atılan, çocukların boş kovan toplamaca oynadıkları bir ülkede yaşamak gerçekten zorlayıcı oluyor bazen. İşimize geldiği zaman batının medeniyeti bizden öğrendiğini göğsümüzü gere gere söyleriz; ama bizim niye hala bir arpa boyu yol kat edemediğimizin özeleştirisini yapamayız hiç. Bize bir şey olmazlarla yaşar gideriz. Galiba “medeniyet” adını verdiğimiz şeyin insanın değerinin artmasından başka bir şey olmadığının farkına varmamız gerekiyor ilk olarak.



Eğlence kültürünün içinde bile şiddet unsurları barındıran bir coğrafyada yaşıyoruz, bu yüzden ufak tefek de olsa, münferit de sayılsa ülkenin bir yerlerinde puslu bir havanın dolanması tedirgin ediyor beni gelecek için. Bütün duygularını abartılı yaşayan, pire için yorgan yakan, provoke edilmeye, gaza gelmeye müsait bir halkımız var. Bize bir şey olmazcı kültür linç kültürüyle bütünleşmeye başladı iyiden iyiye ve bu iyiye işaret değil.

Biraz önce sözünü ettiğim; düğünlerde ve benzeri eğlencelerde(!) silah atma geleneğine bir türlü alışamadım, bazen büyütüyor muyum acaba diyorum kendi kendime. Ama kazın ayağı öyle değil, şiddetin toplum içerisinde içselleşmesi böyle böyle oluşuyor zaten. Masum görünen, istisnai sayılan bir takım yamukluklar bir süre sonra genetiğimize işliyor ve duyarsızlaşıyoruz bunlara karşı.



Amerikalı belgeselci Michael Moore’un şahane bir filmi vardır. Orijinal adı “Bowling for Columbine”, ülkemizde “Benim Cici Silahım” adıyla gösterildi. Film adını Columbine Katliamından alıyor. O olaydan yola çıkarak Amerikan toplumundaki şiddet eğilimi masaya yatırılıyor. Amerika’daki akıl almaz silahlanma, ülkeyi yönetenlerin bu şiddet eğilimini kendi icraatlarıyla nasıl besledikleri filan anlatılıyor. Ülkeyi yönetenlerin tavrının insanların üzerindeki etkisi, şiddeti sıradanlaştırması Amerika-Kanada karşılaştırmasıyla çok güzel somutlaştırılıyor. Mutlaka izlenmesi gereken bir yapım.



Demem o ki ülkeyi yönetenler sağduyu fakiri, insanımız da pimi çekilmiş el bombası gibi olunca insanı kötü kötü düşünceler alıyor ister istemez.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder